ир

1. Хатын-кызга капма-каршы җенестәге кеше с. (ир бала 2. с. Ирләр өчен билгеләнгән ирләр киеме. Ирләргә хас, ирләрдәге кебек ирләр тавышы 3. Малайлык, егетлек чорын үткән, олыгайган кеше 4. с. күч. Батыр йөрәкле, булдыклы 5. Хатынның бергә тормыш итә торган иптәше 6. ИРДӘ – Кияүгә чыккан, ирле. ИР ТАМЫРЫ – Ак тамыры даруга китә торган кылыч сыман озын яфраклы саз үләне; ирәвән; кылыч үлән; рус. Аир. ИРГӘ ЧЫГУ (БАРУ) – Хатын-кызның берәр ир кеше белән гаилә коруы. ИРЛӘР РИФМАСЫ – Шигырьдә басымлы иҗеккә тәмамлана торган рифма. ИР ЕГЕТ – Батыр, булдыклы, кыю кеше